Kilsdonkse molen voor de cultuurprijs

| Afdrukken |

Omdat jullie natuurlijk op grote schaal op deze oproep hebben gereageerd heeft de Kilsdonkse molen gewonnen! Leuk!

Marie-José

Als bezoeker van de Kilsdonkse molen kreeg ik onderstaand bericht.

Graag steun ik de actie! Stem snel, de actie sluit 31 december 2010!

Hallo beste bezoeker van de Kilsdonkse molen,

Onlangs heeft u een bezoek gebracht aan de Kilsdonkse molen, en we zouden graag het volgende onder uw aandacht willen brengen.

Afgelopen week is de Kilsdonkse Molen definitief verkozen tot één van de genomineerden voor de Brabantse Cultuurprijs 2011.

Een grote eer, vinden wij. En de prijs van € 20.000,00 kunnen we ook goed gebruiken. Maar dan moeten we wel eerst “afrekenen” met twee grote concurrenten: de Heilig Hartkerk in Roosendaal en het Klokgebouw in Eindhoven. Daarom moeten wij alles op alles zetten om zoveel mogelijk stemmen te krijgen. Iedereen – over de hele wereld – mag één keer (per mailadres) zijn/haar stem uitbrengen.

Stemmen kan via de website www.brabant.nl/cultuurprijs

Dus kijk op de site en breng je stem uit voor de Kilsdonkse molen. Dit kan nog tot en met 31 december 2010. We vragen aan jou om al je familieleden, vrienden, kennissen, relaties en daar ook weer de familie, vrienden, enz. van, in te lichten over onze nominatie en zoveel mogelijk mensen bereid te vinden om op de Kilsdonkse Molen te stemmen.

Alvast hartstikke bedankt.

| Afdrukken |

Zondag 25 september 2010 was het dan zover!

De tweede familiereünie van de familie Van Sleuwen is een feit! Carel en Brigitte hadden zich aan alle kanten uitgesloofd om een heerlijke dag te organiseren. Het weer wilde best meewerken en in de loop van de middag en avond was de sfeer opperbest.

Een bezoek aan de Meijersche museumboerderij en de Kildonkse molen waren heel leuk. Onderweg was er volop tijd om bij te kletsen. En dat was later bij de barbecue ook. Tot over 5 jaar!

Kilsdonkse molen

| Afdrukken |

Zondag 25 september 2010 hebben Brigitte en Carel een leuke reünie georganiseerd. Tijdens die reünie bezoeken we de Kilsdonkse molen www.kilsdonksemolen.nl bezocht. We krijgen een leuke rondleiding door deze molen die ook granen maalt en heeft gemalen. De boeren in het omliggende gebied hadden een verbond met de molen waarbij ze verplicht hun granen bij de molen moesten malen. Toen ik weer thuis was vroeg ik mij af of de Van Sleuwens (en daarvoor de Van Roosmalens) hun rogge ook bij de Kilsdonkse molen hebben gemalen.

Ik heb de vraag op de mail gezet naar de organisatie van de Kilsdonkse molen en kreeg per kerende post van de secretaris dit mailtje:

"Het is niet duidelijk op welke molen jouw voorouders waren aangewezen en wat ze in de praktijk daarmee hebben gedaan. Er worden geen namen genoemd van families die op een bepaalde molen waren aangewezen. In het algemeen wordt gesteld dat de inwoners van Dinther waren aangewezen op de Kilsdonkse Molen.

In Heeswijk stond echter in de 18e eeuw ook een windmolen aan de Heibloemsedijk en dat was ook een dwangmolen (eigendom van Kasteelheer ).

Hoewel de inwoners van Dinther waren aangewezen op de Kilsdonkse Molen, kan het zomaar zijn dat jouw voorouders toch naar de Heeswijkse molen gingen omdat die dichterbij was. We weten dat er ook inwoners van Heeswijk en Dinther, gebruik maakten van de molen Ter Steen in Middelrode, hoewel dat verboden was. Er werd dus nogal de hand gelicht met die dwang.

In later jaren was ook de windmolen Nooit-Gedacht, eigendom van Frits van Eerd ( de vader van Karel van Eerd en grootvader van Frits van Eerd van JUMBO ) en gevestigd aan de H. Stokstraat in Dinther, nog dichterbij gelegen. Omdat er toen geen dwang meer bestond, zal de familie Van Sleuwen zeker van deze molen gebruik hebben gemaakt."

Ik denk dat de familie van Sleeuwen begin twintigste eeuw inderdaad bij Van Eerd maalde. Mijn oma heeft hier begin jaren dertig ook nog in de winkel gestaan. (zie foto hiernaast)

Pruimtabak

| Afdrukken |

Bij ons bezoek aan de http://www.museumboerderij.nl/ stonden we buiten naar de moestuin te kijken toen Hans een smakelijk verhaal vertelde.

Op de boerderij  in Dinther werd door de jongens en door papa veel gepruimd. Maar in de oorlog was het best lastig om aan pruimtabak te komen. In de tuin van de museumboerderij zien we bij de schouder van Hans een plant staan. Als Hans vraagt wat er werd gekweekt wordt natuurlijk geginnegapt dat het wel weet zal zijn geweest.

Maar... het is de tabaksplant. In de oorlog stond ie dus in Dinther in de voortuin. De bladen werden door de jongens zelf gedroogd en versneden. Kennelijk kauwden ze er ook in de kerk op, want het verhaal dat Hans altijd van zijn vader hoorde was dat ze dan voor de kerk keken wie het verste kon spugen.

Een mooi verhaal Hans!

sept 2010